تجربه آزمون استرنی ۲۰۱۶ (قسمت دوم)

آزمون استرنی آزمونی‌ست که هر سال توسط سفارت ایتالیا در ایران برگزار می‌شود. تنها پس از قبولی در این آزمون، شرکت‌کنندگان امکان دریافت ویزای دانشجویی و ادامه تحصیل در ایتالیا را خواهند داشت.

موسسه زبان‌های خارجی برنا برای چندمین سال متوالی موفق به برگزاری دوره‌های 6 ماهه آمادگی آزمون استرنی شده است که در ادامه می‌توانید تجربیات برخی از شرکت‌کنندگان در آزمون استرنی 2016 که در کلاس‌های آمادگی موسسه برنا شرکت کرده بودند را مطالعه نمایید.

مطالعه تجربه آزمون استرنی 2016 به شما کمک خواهد کرد تا با فضای این آزمون بهتر آشنا شوید و بدانید روز آزمون با چه چیزی مواجه خواهید شد تا پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهید.

1- تجربیات آقای احمد از آزمون استرنی 2016

مشخصات زبان آموز:

سن: متولد 1375

مدرک تحصیلی: دانشجوی کارشناسی

دلیل شرکت در آزمون استرنی: مهاجرت به ایتالیا به قصد ادامه تحصیل

برای آزمون استرنی 2016 باید 2 ماه قبل در سایت مدرسه پیش‌ثبت‌نام می‌کردیم که همون‌جا تاریخ و ساعت برای حضور در مدرسه‌ی ایتالیایی برای ثبت نام اصلی رو می‌دادن.

باید 600 هزار تومان به حساب واریز می‌کردیم و به همراه پاسپورت یا ترجمه‌ی شناسنامه می‌بردیم برای ثبت‌نام. من از اونجایی که پاسپورت نداشتم، رفتم یک دارالترجمه و ظرف 2-3 روز به زبان انگلیسی ترجمه شد و آماده‌ی تحویل! چون انگلیسی ارزون‌تر بود، انگلیسی رو انتخاب کردم. بعد تو روز مقرر رفتم برای ثبت‌نام.

خب قاعدتا خیلی استرس داشتم. یک ساعت جلوتر رفتم که آدرس رو پیدا کنم. با گوگل مپ خیلی ساده یه مسیر خوب پیدا کردم و رفتم. جای پارک بد نبود و چیزی نبود که خیلی نگران کننده باشه. بالاخره چند صد متر اون‌طرف‌تر هم کلی کوچه پس کوچه بود که می‌شد پارک کرد. اول باید از داخل مدرسه نوبت می‌گرفتیم. به من با وجود اینکه یک ساعت زودتر اونجا بودم، شماره‌ی حدود 100 افتاد. ساعت ثبت‌نام شروع شد و حدودا 400 نفر رو راه دادن و بقیه رو گفتن ساعت 12 مراجعه کنن.

ما رفتیم داخل و توی سالن ورزش منتظر بودیم. خیلی سریع نوبت ما شد و مدارک لازم که شامل عکس و ترجمه شناسنامه یا پاسپورت بود رو با قبض پرداختی تحویل دادیم و برامون پرونده درست کردند و کارت آزمون دادند. خیلی سریع و راحت کارها انجام شد.

چند هفته قبل از آزمون استرنی، آموزشگاه برنا 3 تا امتحان برگزار کرد که 2 تای اول در سطح A2 و آخریش که هفته‌ی یکی مونده به آخری بود، B1 بود. قاعدتا A2 اولی رو خیلی با استرس و شاید کمی بد دادم اما A1 بعدی رو که دادم، گفتم حتما قبولم. امتحان آخری که B1 بود، با یه Ascoltare خیلی سخت و مفهومی و یه درک مطلب سخت مواجه شدم.

همینطور چون که وقتی از سطح A2 به B1 اومدیم، حجم امتحان 2 برابر شده بود، سر همین شوکه شده بودم. بعد سرِ درک مطلب که خیلی شوکه بودم، مغزم کار نمی‌کرد. برای همین به گفته‌ی استادمون سرم رو 5 دقیقه گذاشتم روی میز و بعد که ادامه دادم خیلی بهتر بودم و دیدم که ادامه چقدر بهتره مثل گرامر و Scrivere و …. امتحان orale هم بد نبود.

خلاصه با این وضع رفتم استرنی. سر آزمون استرنی، خیلی نگران بودم که چی ببرم و چی نبرم. دیشبش قرار بود کلی خوراکی بخرم با آب؛ اما نشد. صبح امتحان هم که ساعت 7 روز جمعه همه‌جا بسته بودن. ولی وقتی وارد شدم، روی میز 2 تا آب پرتقال با یک کیک و یک بیسکوئیت بود. همینطور یه آب معدنی بزرگ روی میز مراقب که از همون اول یه لیوان ازش گرفتم و خوردم.

بعد مراقب گفت قبل امتحان هر کسی کاری داره بره! (منظورش دستشویی بود). اما وسط امتحان هم بچه‌ها می‌رفتن و اجازه می‌داد. خلاصه امتحان شروع شد و مراقب وقت برای خوندن سؤالای ascoltare نداد و از این بابت خیلی ناراحت شدم و ترسیدم که خراب بشه اما همون اول تا سؤال 4 که رفت، CD گیر کرد و خیلی خوشحال شدم. از این جهت که می‌تونم سؤال‌ها رو بخونم توی زمانی که CD رو عوض می‌کنن.

خلاصه یه ربع معطل شدیم و حتی سؤالای قسمت دوم رو هم خوندم. به نظرم خیلی خوب بود! همینطور درک مطلب؛ اما بعدش که وارد گرامر شدم، خیلی اوضاع بد شد. چون متن گرامرها خیلی سنگین بود در حدی که خیلی از لغات رونمی‌فهمیدم. خلاصه یه جوری نوشتم. شاید خیلی‌هاش رو هم با حدس؛ اما مهم‌ترین چیزی که بود، این بود که من وقت کم آوردم؛ هم استرنی هم امتحان آزمایشی مؤسسه که در سطح B1  بود.

سر همین قضیه Scrivere رو بد نوشتم. شاید رمز موفقیت این بود که وقتی دیدم گرامر سخته، باید می‌رفتم scrivere رو کامل می‌نوشتم که حداقل نمره‌ی اونو کامل بیارم.

امتحان orale که خیلی خوب بود. 2 نفر ایتالیایی به من افتادن که خیلی هم راه اومدن و کمک و آرامش دادن. خیلی متاسفانه حس بدی داشتم ولی امیدوارم که خوب شده باشم.