مقدمه
آنچه یک کشور را تشکیل می‌دهد فقط مرزهای جغرافیایی نیستند. زبان، فرهنگ، آداب و رسوم، ادبیات و از همه مهمتر گذشته یک کشور است. دنیای ادبی ایتالیا هم همانند بسیاری از کشورهای باستانی دنیا غنی و بی‌نظیر است. ایتالیا داری مشاهیر ادبی زیادی می‌باشد. بدنه اصلی زبان و ادبیات ایتالیایی از قرن ۱۳ میلادی شکل گرفته است. و تقریبا هر چه قبل از این تاریخ بوده است بیشتر به زبان لاتین نوشته شده است که با زبان ایتالیایی متفاوت است. زبان و ادبیات ایتالیایی از رقیب دیرینه خود یعنی فرانسه دیرتر شکوفا شد. شاید همین غفلت چند قرنی توسط ایتالیایی‌ها آنها را از ایستادن در قله ادبیات اروپا دور ساخت.
کشور چکمه در قارۀ سبز، یکی از کشورهای صاحب ادبیات در سطح جهانی است. ایتالیا دارای مردمی احساسی و صاحب ادبیات غنی و معتبری است. همین امر جایگاه ادبی این کشور را به جایگاهی مثال‌زدنی تبدیل کرده است. با مقاله جدید برنا همراه باشید تا هرچند اندک اما با گوشه‌ای ارزشمند ازین گنج گرانبها آشنا شوید:
بیشتر مطالعه کنید: پنج دلیل برای یادگیری زبان ایتالیایی
ریشه ادبیات ایتالیا
ریشه‌های اولیه و سنگ‌بنای ادبیات ایتالیا را نقالان و دوره‌گردانی زدند که اشعار رزمی، عاشقانه و غزل‌واره‌ها را همراه با چنگ و آواز می‌خواندند. و مردم هم مشتاقانه درصدد شنیدن آنها و خیال‌پردازی دربارۀ قهرمانان میدان‌هان رزم یا عشاقی بودند که در روایت پرسوز عشقشان، مجبور به عبور از فراز و فرودهای بسیاری بودند.
در قرن‌های دوازدهم و سیزدهم میلادی به شکل مشخص، حاکمیت مرکزی مشخصی در این سرزمین وجود نداشت و هریک از نواحی و شهرها، حاکمان منطقه‌ای خود را داشتند.
در کنار تقسیم منطقه‌ای قدرت، هر کدام از این نواحی با لهجه‌های خاص خود نیز سخن می‌گفتند. تا آنکه در زمان فردریک دوم، شاعرانی که شعر را همراه با آواز می‌خواندند، زبان ایتالیایی مرسوم در سیسیل را در سروده‌های خود به کار بردند.
بیشتر مطالعه کنید: مدرسه آنلاین زبان ایتالیایی برنا
پیشگامان زبان و ادبیات ایتالیا
گوئینچلی
گوئیدو گوئینچلی را می‌توان پیشوای این شاعران دانست. اشعار گوئینچلی، اهمیت وافری در ادبیات ایتالیا دارد. این اهمیت به آن برمی‌گردد که سرمشقی برای دانته شد تا سروده‌های اولیه‌اش را بسراید و درنهایت به جایی برسد تا شاهکار ادبیات ایتالیا و جهان، یعنی کمدی الهی را خلق کند.
دانته 
انگیزه سرودن و نوشتن زندگی نو و کمدی الهی از طرف دانته به علت یک عشق آسمانی بود که به دختری به نام بئاتریس است. این عشق از ده‌سالگی تا پایان عمر این شاعر را در برگرفت و تا پس از مرگ بئاتریس هرگز زن نگرفت.
جووانی بوکاچیو
کتاب دکامرون مجموعه 100داستان از جووانی بوکاچو است از جمله آثار بسیار معروف دیگر ادبیات ایتالیا است.
در دکامرون زمینه داستان را گروهی مردان و زنان تشکیل می‌دهد که می‌خواهند از بلای طاعون سال ۱۳۴۸ (قرن 14) فلورانس بگریزند. آنها پناه بخانه‌ای ییلاقی می‌برند در آن خانه بافسانه‌گوئی می‌پردازند. چون خلق و خوی داستان‌گویان متفاوت است داستان‌ها دارای گیرائی و تنوع بسیار است و از مجموع آنها اوصاف شاعرانه، عبرت آموز و غم‌انگیز اما لطیف و شاعرانه فراوان بچشم می‌خورد.
این کتاب بعدها در ادبیات پاره‌ای کشورها از جمله انگلستان مورد اقتباس و تقلید قرار گرفت. نفوذ وی را می‌توان در برخی از آثار چاسر انگلستان لانگفلو آمریکایی و کیتس شاعر انگلیسی دید.
ماکیاولی
«هدف وسیله را توجیه می‌کند.» جمله‌ای است از ماکیاولی که بعدها دستاویز بسیاری از مستبدان در طول تاریخ هم قرار گرفت.
کتاب‌ها و آثار ماکیاولی از قبیل شهریار عظیم در ایتالیا و سراسر جهان شهرت کسب کرده منتهی کتاب شهریار یک سرمشق گمراه کننده‌است. این کتاب مورد توجه ستمگران و جباران روزگار قرار گرفته و لوئی شانزدهم، ناپلئون، هیلتر همواره نسخه‌ای از آن را با خود همراه داشتند. آنها با خواندن آن سرمشق دوروئی و خیانت و جنایت نسبت به مردم را فرا گرفته و می‌گیرند.
و دیگران …
ادبیات ایتالیا در جوایز ادبی هم همواره سرآمد بوده است. برای مثال، آثارِ پیر آندلو -برندۀ جایزۀ نوبل ادبی- به اغلب زبان‌های زندۀ جهان ترجمه شده است. همچنین نمایشنامۀ معروف او با عنوان شش شخصیت در جست‌وجوی نویسنده، در بسیاری از کشورهای جهان روی صحنه رفته است.
ایتالو کالوینو، اومبرتو اکو، دینو بوتزاتی،آنتونیو تابوکی، فالاچی،آلبا دسس پدس و آلبرتو موراویا نیز از جمله نویسندگان نسل‌های معاصر ادبیات سرزمین ایتالیا هستند.
