مقدمه
هر حرف برای خودش حرفهایی برای گفتن دارد، اینکه از کجا آمده و چه قصهای را پشت سر گذاشته است، برای گفتن و نوشتن باید تکتک این حروف کنار هم قرار بگیرند تا داستانسراییها و حرفها و نغمهها پدید آیند و زبان ایتالیایی به آنچه در دست ماست برسد. سالها و قرنها گذشته است تا زبان موسیقایی ایتالیایی با همه نغمههایش به دنیا تقدیم شود:
دوستداران موسیقی با واژه های فورته، کریسندو، آلتو، سوپرانو و تمپو آشنایی دارند. این کلمههای ایتالیایی به استانداردهای موسیقی در سراسر جهان تبدیل شده اند.
گفته شده نخستین متنی که به زبان ایتالیایی نوشته شده است، Placiti Cassinesi است که یک سند قانونی برای اختلافات بر سر زمینهای صومعههای جنوب ایتالیا به شمار میرود.
با مقاله جدید برنا همراه باشید:
وجهتسمیه حروف ایتالیایی
حرف A
ارزشمندی بعضی از چیزها از ماندگاری آنها مشخص میشود، در دوران باستان انسانها از گاو استفادههای فراوانی میکردند و یک حیوان با ارزش محسوب میشده: برای کشیدن گاوآهن، تهیه مزارع گندم و پنبه و غیره. از پوستش برای لباس و ساختن چادر و شیر و گوشت آن برای غذا. نام سامی گاوی ALEPH بود و همین باعث شد که به اولین حرف الفبای سینائی تبدیل شود. یونانیان بعدها آن را قرض گرفته و ALPHA نامیدند. حرف A تا حدودی شبیه شاخ گاو نیز میباشد.
حرف B
BETH، یعنی خانه. کلمه باستانی BETH زبانهای خاورمیانه در نام برخی از شهرها وجود دارد. در الفبای یونانی، این حرف در ابتدا دو نقطه داشت و BETA نام داشت. سپس آنها شروع به گردآوری نکاتی کردند که باعث میشود نشان شبیه همان حرفی شود که امروز استفاده میکنیم.
مرتبط مطالعه کنید: داستان الفبای ایتالیا(۱): چرا به این حروف الفبا میگویند
حروف C و G
همانگونه که مشخص است، G از نزدیکان C است. نام آن GIMEL بود. در مورد این حروف نظرات متفاوتی وجود دارد:
برخی از زبان شناسان معتقدند که این واژه از کلمهای به معنی “چوب انداختن”، ابزاری که برای شکار حیوانات استفاده میشود، گرفته شده است. اما بعضی این کلمه را به نام “شتر” میدانند. شکل حرف فنیقی شبیه کوهان شتر است. عدهای دیگر نیز با اشاره به شکلی که در الفبای سینائی دارد، بیان میکنند که این کلمه به معنای زاویه است. برخی معتقدند که حدود ۲۴۰ سال قبل از میلاد، یک استاد به نام Spurius Carvilius نشان G را به الفبای لاتین وارد کرد، اما از قطعی بودن آن اطمینان نداریم.
صامت D
بیشتر دانشمندان کاملاً مطمئن هستند که حرف D ما از نماد DALETH فنیقی ها نشأت گرفته است که در زبان آنها به معنی درب بوده است. آنچه مشخص نیست این است که چرا این حرف شباهت چندانی به در ندارد. ایده دیگر این است که شکل حرف D از الفبای سینایی گرفته شده است. درواقع پس از ۴۰۰۰ سال، گفتن چیزی با قطعیت دشوار است.
حرف E
معنای آن هرچه باشد، هم در سینایی و هم در فنیقی صامت بوده. وقتی از یونانیان قرض گرفته شد، به مصوت EPSILON تبدیل شد، که صدای کوتاه e را داشت. یونانیها برای صدای E طولانی از نماد متفاوتی استفاده میکردند.
حرف H
حرف H در ابتدا به عنوان یک صامت مورد استفاده قرار میگرفت، سپس به عنوان مصوت از آن استفاده شد و اکنون دوباره یک صامت است. در الفبای سینایی به آن KHET میگفتند، و به معنی طناب بافته یا پیچ خورده بود.
حرف I
حرف I از YOD از الفبای سینایی و فنیقی میآیند، YOD یک صامت بود، صدایی که احتمالاً شبیه صدای انگلیسی در کلمه Yard یا ایتالیایی در کلمه IATO بود. یونانیان آن را IOTA نامیدند و شکل سادهتری به آن دادند. از آنجا که این یک صامت بود که یونانیها به آن نیازی نداشتند، آنها از آن به عنوان یک مصوت برای صدای I استفاده کردند.
حرف Q
این حرف QOPH نام داشت و صدایی شبیه Q فعلی داشت. ما مطمئن نیستیم که کلمه QOPH به چه معنی است. نماد آن شبیه گرهای است که روی طناب یا چشم سوزن ساخته شده است. در برخی از مناطق یونان حرف KAPH نیز معرفی شد که KOPPA نامیده میشد. رومیان نیز این حرف را پذیرفته و آن را به Q تبدیل کردند. آنها فقط در مقابل U از آن استفاده کردند، همانطور که هنوز در ایتالیایی انجام میدهیم، و مانند انگلیسی برای کلماتی مانند QUIET، QUEEN و غیره …
مرتبط مطالعه کنید: داستان حروف الفبای ایتالیایی (۲): تفاوت صدای حروف در زبانهای مختلف
حرف L
مردم شبه جزیره سینا از چوب مخصوصی استفاده کردند که آن را LAMED می نامیدند. نماد این چوب در اصل صامت L ما است. فنیقی ها منحنی حرف L را به سمت پایین حرکت دادند. یونانی ها منحنی را به گوشه ای تبدیل کردند. این زاویه طی چندین قرن از جهات مختلفی عبور کرد، هم با الفبای یونانی و هم با زبان لاتین، تا اینکه شکل فعلی به خود گرفت.
حرف M
کلمه آب بلافاصله ما را به فکر تشنگی، شستشو، شستن، شنا و آشپزی میاندازد. آب با حرف M چه ارتباطی دارد؟ مردم شبه جزیره سینا و فنیقیها این حرف را از MEM که به معنای آب بود گرفتند. شکل این صامت نشاندهنده امواج است. از آنجا که میدانیم فنیقیها پیمایشگران بزرگی بودند، جای تعجب نیست که آنها از امواج دریا به عنوان نماد آب استفاده کردند.
حرف N
به نماد الفبای سینائیسی برای کلمه NUN نگاه کنید، فکر میکنید معنی آن چیست؟ مار؟ ماهی؟
برای ساحل نشینان دریای سرخ و مدیترانه مطمئناً ماهی جزء اساسیترین رژیم غذایی محسوب میشده است، در این زبانها NUN به معنی ماهی است. بعضی معتقدند ممکن است که در میان مردم شبه جزیره سینا، نام این حرف NAMESH باشد، به معنی مار و فنیقیها آن را به NUN به معنی ماهی تبدیل کردهاند تا بیشتر شبیه نماد M آنها باشد. این دو حرف مثل دوقلوهای غیرهمسان همیشه کنار هم هستند و هر دو نمایانگر اصوات بینی هستند، یعنی با عبور هوا از بینی تلفظ میشوند.
چهار تا از حروف ما، O، P، R و S از نام قسمت های صورت آمده است.
مصوت O
حرف O از نام AYIN به معنی چشم آمده است. هنگامی که یونانیان این حرف را تصویب کردند، آن را گرد کردند و از صامت به مصوت تبدیل کردند و نام OMICRON را به آن دادند.
حرف P
حرف P از نام PE به معنای دهان می آید.
حرف R
حرف R از نام RESH به معنای سر آمده است. یونانیان این حرف را THO نامیدند و آن را به صورت P مینوشتند. رومیان بعداً آن را شبیه R امروزی نوشتند.
حرف S
SHIN احتمالاً کلمهای است که در شبه جزیره سینا برای TEETH استفاده شده است. در فنیقی، صدای SHIN شبیه SC ایتالیایی و انگلیسی SH بود، اما یونانی ها از آن برای صدای S استفاده میکردند.
صامت T
حرف T، در میان مردم شبه جزیره سینا، TAU، شاید به معنای چرخ باشد. نوشتنش آنقدر راحت است که حتی امروز نیز افرادی که نوشتن نمیدانند از علامت مشابهی برای امضا استفاده میکنند!
حروف U, V
برای قرنهای متمادی، مردم بی تفاوت از نماد U و نماد V استفاده کردند. بعداً، U فقط به عنوان مصوت و V فقط به عنوان صامت استفاده می شد.
مرتبط مطالعه کنید: داستان حروف الفبا در زبان ایتالیایی (3): صنعت چاپ
صامت Z
حرف Z ابتدا از حروف الفبا حذف شده و دوباره به آن اضافه شده است، برای مردم شبه جزیره سینا و فنیقیها، ZAYIN به معنی سلاح یا خنجر بود. یونانیان این حرف را ZETA مینامیدند و شکل آن را تغییر دادند، رومیها هرگز از ZETA یونانیان استفاده نکردند. آنها هیچ کلمهای نداشتند که شامل صدای Z باشد، به استثنای تعداد کمی کلمه از ریشه یونانی، اما برای این چند کلمه آنها فکر میکردند که صدای S به اندازه کافی شبیه صدای Z است تا بتوانند آن را جایگزین کنند. در سال ۳۱۲ قبل از میلاد، یک مقام رسمی به نام Caecus دستور داد که Z از الفبا حذف شود. در حدود سال ۱۰۰ میلادی، رومیها بسیاری از واژههای یونانی را برای زبان خود وام گرفتند که قبلاً از آنها استفاده نمیکردند و بنابراین کشف کردند که Z میتواند برای آنها مفید باشد و آن را به انتهای حروف الفبای خود اضافه کردهاند که هنوز هم همانجاست.
تشابه نوشتاری و تلفظی
برخی از کلمه ها در زبان ایتالیایی شبیه واژه ها در زبان های دیگر نوشته و حتی به همان صورت تلفظ می شوند، اما مفهوم کاملا متفاوتی دارند. به طور مثال، una camera در زبان ایتالیایی به مفهوم «یک اتاق» است. اما camera در زبان انگلیسی به معنی «دوربین» است. این در حالی است که «دوربین» به ایتالیایی می شود: macchina fotografica.